0
FOOD for THOUGHT

I LOVE MY -NOT REALLY- COMPETITORS


Με αφορμή κάποιες συμπεριφορές στον κόσμο του instagram, έφτιαξα αυτό το σχέδιο. Τα λόγια τα βρήκα σε κάποιο ποστ και σημάδεψαν κατευθείαν στην καρδιά μου. Αυτό το διάστημα τυχαίνει να συναντάω ιδιωτικά πολύ διαφορετική συμπεριφορά από άτομα που δείχνουν τόσο κουλ στο προφίλ τους.

Όσοι παρακολουθείτε το a.télio θα έχετε παρατηρήσει ότι είμαι τρελή φαν του instagram. Μου αρέσει η ταχύτητά του, ενώ πάντα λάτρευα τη φωτογραφία. Ξετρελάθηκα με αυτό το app πριν καν αποκτήσουν οι “διάσημοι” τη σημερινή τους δραστηριότητα μέσα σ’αυτό. Ήταν σαν όλοι οι άγνωστοι να ανταλλάζουμε φωτογραφίες και οπτική. Ενθουσιάζομαι τόσο με την εξέλιξή του και απογοητεύομαι τόσο με τις ντίβες που γεννιούνται εκεί. Με εντυπωσιάζει το πόσο άμεσο μπορεί να είναι, πως μπορείς να ξεκινήσεις νέες συνεργασίες ή και φιλίες. Απογοητεύομαι τόσο με τα άτομα εκείνα που είναι ανταγωνιστικά με έναν τρόπο που δείχνει να μη γίνεται η χρήση του μυαλού.

Έχω δουλέψει σε μεγάλες εταιρείες και έχω καταφέρει με πολύ κόπο, έως και σήμερα, να είμαι εργοδότης του εαυτού μου. Μου αρέσει να είμαι ελεύθερη να συνεργάζομαι με τα υπέροχα και ταλαντούχα πλάσματα που κυκλοφορούν εκεί έξω. Φαντάζομαι τη συνεργασία σαν κάτι που μπορεί να γεννήσει κάτι που να φαντάζει μαγικό, αλλά πάντα θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει ένας άξονας επαγγελματισμού που θα κινούμαστε. Η διαφορά με τον άλλον κόσμο είναι ότι στις δικές μας συνεργασίες εκτός από τα μυαλά μας, έχουμε και την καρδιά μας ανοιχτή.

Σας λέω αυτά για να εξηγήσω πως, όπως και όσοι δουλεύουν σε ιδιωτικές εταιρείες ή ανεξάρτητοι, ο ανταγωνισμός είναι κάτι που εκτιμάμε όταν βρισκόμαστε σε δημόσιες υπηρεσίες σαν πολίτες – βλέπεις τί συμβαίνει όταν λείπει. Επίσης, προσωπικά θαυμάζω τους ανταγωνιστές μου και είναι οι πιο σπουδαίοι εμπνευστές μου. Αλήθεια θα ήθελα να συνεργαστώ με όλους κάποια μέρα. Ποιός δε θα ήθελε να συνεργαστεί με όσους θαυμάζει;

Σκεφτείτε λοιπόν τι απογοήτευση νιώθει κάποιος όταν ένα άτομο που θαυμάζει ουσιαστικά συμπεριφέρεται ανταγωνιστικά, αντιεπαγγελματικά, αγενώς, δειλά και με σνομπισμό εν έτει 2018. Πόσο μπορεί να μην τον θαυμάζεις πια!

Σήμερα είμαστε – αύριο δεν είμαστε, παιδιά. Αυτό ισχύει για όλους.


You Might Also Like...

No Comments

    Leave a Reply