0
Browsing Category

for THOUGHT

for THOUGHT

A.TELIO HEARTBEAT

Γειά σας, ατέλειοι!
Σήμερα είναι του Βαλεντίνου η μέρα. Είπε κανείς “μπλιαχ¨;

Λοιπόν, που λέτε, ανήκω στην κατηγορία εκείνων των γραφικών που λένε: “Ωχ μωρέ τώρa. Βαλεντίνος και εμπορικές αηδίες!”. Αλήθεια, οι καρδιές μου αρέσουν. Τις ζωγραφίζω σε χαρτάκια όταν μιλάω στο τηλέφωνο, στέλνω στους φίλους στα μέσεντζερ αυτά τα ανθρωπάκια που πετάνε ένα εκατομμύριο καρδιές στον αέρα, έχω φτιάξει όλων των ειδών τις καρδουλοκατασκευές, κ.τ.λ.. 

Πιστεύω στο σπίτι είναι ωραίο να υπάρχουν κατασκευές που βγάζουν συναίσθημα αγαπησιάρικο, πως διακριτικά κάπου μπορούμε που και που να πετάμε καμιά καρδουλίτσα, πως είναι τέλειο σ’έναν κενό καμβά να καρφιτσώνουμε ανά διαστήματα φωτογραφίες μας με στιγμές χαρούμενες που ζεσταίνουν την καρδιά, πως αν μπορούμε να φτιάξουμε εμείς το μπάνιο μας, τότε….”Θα έχει ο καθένας την γωνιά του!” (ήχος μπαλονιού που ξεφουσκώνει).
Οι βιτρίνες όμως και τα ανθοπωλεία και όλα τα γνωστά που ξεπηδούν εκείνη την μέρα κάνουν το πρόσωπό μου να μαζεύει λίγο όλο προς την μύτη. Είναι πιο κιτς και απ’την έννοια του κιτς. Εμένα δεν μου αρέσουν, δεν μου θυμίζουν το συναίσθημα της αγάπης, μου προκαλούν ρυτίδες και δεν περνάω καλά.

Ωστόσο κάθε φορά που κάποιος με εκπλήσσει και μου προσφέρει από αγάπη κάτι εκείνη την μέρα (σήμερα είχα γλυκάκι-τί γλυκό-τι καλά-τί ωραία που με αγαπά) παθαίνω κάτι λιωσίματα ευτυχίας εντός και σκέφτομαι “Τί γλυκό μωρέ, που αν και αγόρι (ε, δεν το’χουν με τον Βαλεντίνο και λογικό) σκέφτηκε και έκανε αυτό!”.

Καταλήγω λοιπόν, πως αν δεν υπήρχε αυτή η μέρα δεν θα με πείραζε. Αν υπήρχε χωρίς όλο αυτό το εμπορικό μπλιαχοστολισμένο (μπορντοροδοκόκκινο προφανώς) πανηγύρι δεν θα με πείραζε. Αν δεν μου κάνει κάποιος κάποια εκπληξούλα εκείνη την μέρα δεν με πειράζει. Αν μου κάνει κάτι χαριτωμένο, ήσυχο και διακριτικό δεν με πειράζει. Αν όμως δεν με αγαπάει κάθε μέρα, κάθε στιγμή και αν δεν μου το δείχνει με κάθε πράξη του…Ε ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ και δεν περνάω καλά.

Αν είσαι κι εσύ ένας/μία από αυτούς που περιμένουν τον Βαλεντίνο να δείξουν την αγάπη τους…Δεν σου μιλάω!
for THOUGHT

A.TELIO NEW EDITION

Σήμερα το A.telio! κάνει επάνοδο και περιγράφει τη θέα από τον νέο δρόμο που βρίσκεται.
To a.telio ξεκίνησε σα μια σειρά από αντικείμενα χρηστικά ή και διακοσμητικά που είναι ξύλινα και μοναδικά καθώς είναι χειροποίητα. Το όνομα προέκυψε από το γεγονός ότι συχνά τα πράγματα που θα δω και θα αναφωνήσω «Α!Τέλειο…» θα τα δει κάποιος άλλος και θα πει «Χμ, έχει αυτή την ατέλεια». Για μένα αυτή η ατέλεια είναι η ομορφιά του αντικειμένου και η μοναδικότητά του.
Σε αυτό το σημείο μαζί με εμένα μεγαλώνει και το a.telio!. Στα πλαίσια της εξέλιξής του δε δεσμεύεται στο ξύλο, γιατί ανά καιρούς θέλω να δουλέψω πολλά υλικά. Απλά νομίζω πως το ξύλο θα με γοητεύει πάντα πιο πολύ κι έτσι όλο και κάπως θα το εντάσσω στα σχέδιά μου. Δεν θα είναι όλα χειροποίητα, γιατί τότε δε θα είναι εύκολο να παραχθούν, δεν θα μπορεί να τα αποκτήσει το μεγαλύτερο μερος των ενδιαφερομένων και εγώ πάντα θα περιορίζομαι στο σχεδιασμό. Δεν θα είναι ό,τι δημοσιεύω προς πώληση. Στον κατάλογο του a.telio! μπορεί να δείτε και ειδικές παραγγελίες. Σχέδια δηλαδή που μου ζητήθηκαν για συγκεκριμένο χώρο και σκοπό. Αυτά θα μπορούν να αναπαραχθούν για εσάς προσαρμοσμένα στα δικά σας μέτρα και ανάγκες ή να σας δώσουν μια ιδέα για να παραγγείλετε τα δικά σας, φτιαγμένα αποκλειστικά για εσάς εξαρχής. Το a.telio θα είναι επίσης μια αίθουσα διδασκαλίας όπου θα μοιράζομαι με όποιον επιθυμεί όσα γνωρίζω σαν Τεχνολόγος ξύλου, σα σχεδιάστρια, σα διακοσμήτρια και ανά διαστήματα σαν ό,τι καινούργιο αγάπησα και έμαθα. Το a.telio θα είναι οι διακοσμητικές μου προτάσεις, τα σχέδιά μου, οι δημιουργίες μου, οι ατέλειες μου και όλα εκείνα που με κάνουν να αναφωνώ ¨Α!Τέλειο!¨.
Βρείτε την ατέλεια και κλείστε της το μάτι. Δείτε πως κάνει το κάθετι και τον καθένα μοναδικό. ¨Α.τέλειο!¨.