0
Browsing Category

FOOD

FOOD for THOUGHT

F*CK PERFECTION

Θέλω να σας θυμίζω συνέχεια να αγαπάτε τις ατέλειές σας. Θέλω κάθε στιγμή να πλαταίνει κι άλλο το χαμόγελό σας με την σκέψη ότι η κάθε ατέλειά σας σας κάνει μοναδικούς και τέλειους. Όταν όλα πάνε στραβά θα ήθελα να σκέφτεστε πως η ζωή είναι ατέλεια και εμείς θα βρούμε τον πιο α.τέλειο τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε όλα. Αφεθείτε στην ατελειότητά σας!

Την προηγούμενη Κυριακή ξύπνησα, με πολύ όρεξη απ’ότι φάνηκε, και έκανα αυτό εδώ με τον πρωινό μου καφέ. Είναι χειρόγραφο και επιλεγμένο από πέντε διαφορετικές γραφές που έκανα. Έπαιξα με πολλά χρώματα, αν και ομολογώ πως εξαρχής είχα στο μυαλό μου το φούξια-κόκκινο. Ό,τι κι αν δοκίμασα μου άρεσε πολύ! Απλά αυτός ο συνδυασμός με εντυπωσίαζε πάντα (ωραία που ήταν της μόδας τελευταία). Αφήνω εδώ όσα μου άρεσαν περισσότερο και περιμένω να ακούσω ποιό θα διαλέγατε εσείς.

Μοιραστείτε ελεύθερα, με μια αναφορά στο atelio.gr φυσικά!

Αγκαλιά.

FOOD RECIPES

H boostόπιτα (Vegan)

Γειά σας vegan και πανταχού λιχούδηδες!

Ξαναφτιάχνω την boostόπιτα σε Vegan πια εκδοχή. Προφανώς αυτή εδώ η συνταγή δεν είναι καμιά αμαρτία να πεις “Αχ πόσο έχω λαχταρίσει μια boostόπιτα!” και αυτή είναι η ατέλειά της, αλλά είναι τέλεια!!! Όταν θες ένα γρήγορο πρωινό, ένα έτοιμο δεκατιανό, ένα μπινελικάκι εκεί που περπατάς να το βγάλεις από την τσάντα και να καλύψεις τη ριπή πείνας που σου ήρθε, θα βγάλεις ένα κομμάτι και θα με θυμηθείς!
*Χωρίς ζάχαρη. Χωρίς αλεύρι. Εντελώς vegan* 
Δύο κομμάτια από αυτή την πίτα και γίνομαι σούπερ ήρωας για τις επόμενες ώρες. Για αυτό και το boost στην ονομασία!

Θα χρειαστείτε (άλεσμα):
1 χούφτα αμύγδαλα
1 χούφτα καρύδια
1 χούφτα φουντούκια
1 χούφτα ηλιόσπορο
1 χούφτα λιναρόσπορο
1 φλ.τσαγιού κεχρί

Για κόψιμο σε μικρά κομμάτια:
2 μεγάλα αχλάδια
1 μπανάνα

Για την ολοκλήρωση:
1 χούφτα κολοκυθόσπορο
1 χούφτα γκότζι μπέρι
1 χούφτα σταφίδες
1 χούφτα τριμμένη ή flakes καρύδα
1 κ.γ. κανέλα
1 κ.γ. βανίλια σκόνη (2 βανίλιες)
1 κ.σ. φυστικοβούτυρο
1 κ.σ. ταχίνι

Η συσκευασία από το καθένα βγάζει δύο πίτες, δηλαδή είναι 2-3 χούφτες το σακουλάκι.

Τα ανακατεύεις όλα μαζί και τα απλώνεις στο ταψί, σε χαρτί ψησίματος. Κάνε το τεστ σωστής ρευστότητας και ανάλογα παίξε με επιπλέον φυστικοβούτυρο, ταχίνι ή ξηρούς καρπούς: το μείγμα θα στέκεται πάνω στο κουτάλι. Ψήνεις στην μεσαία σκάλα, στους 180°C για 30΄. Θα το δεις να σκουραίνει στον φούρνο. 
Σέρβιρε με ταχίνι ή φυστικοβούτυρο και πασπάλισε με καρύδα!
Είναι σαν μπάρα δημητριακών με εσάνς ψευτοκαρυδόπιτας και πραγματικά δίνει φοβερή ενέργεια και είναι χορταστικό.
Είναι εύκολο, έστω και με γουδί. Δοκιμάστε το οπωσδήποτε και περιμένω σχόλια.

Bon appetite και Au revoir!

for THOUGHT

A.TELIO HEARTBEAT

Γειά σας, ατέλειοι!
Σήμερα είναι του Βαλεντίνου η μέρα. Είπε κανείς “μπλιαχ¨;

Λοιπόν, που λέτε, ανήκω στην κατηγορία εκείνων των γραφικών που λένε: “Ωχ μωρέ τώρa. Βαλεντίνος και εμπορικές αηδίες!”. Αλήθεια, οι καρδιές μου αρέσουν. Τις ζωγραφίζω σε χαρτάκια όταν μιλάω στο τηλέφωνο, στέλνω στους φίλους στα μέσεντζερ αυτά τα ανθρωπάκια που πετάνε ένα εκατομμύριο καρδιές στον αέρα, έχω φτιάξει όλων των ειδών τις καρδουλοκατασκευές, κ.τ.λ.. 

Πιστεύω στο σπίτι είναι ωραίο να υπάρχουν κατασκευές που βγάζουν συναίσθημα αγαπησιάρικο, πως διακριτικά κάπου μπορούμε που και που να πετάμε καμιά καρδουλίτσα, πως είναι τέλειο σ’έναν κενό καμβά να καρφιτσώνουμε ανά διαστήματα φωτογραφίες μας με στιγμές χαρούμενες που ζεσταίνουν την καρδιά, πως αν μπορούμε να φτιάξουμε εμείς το μπάνιο μας, τότε….”Θα έχει ο καθένας την γωνιά του!” (ήχος μπαλονιού που ξεφουσκώνει).
Οι βιτρίνες όμως και τα ανθοπωλεία και όλα τα γνωστά που ξεπηδούν εκείνη την μέρα κάνουν το πρόσωπό μου να μαζεύει λίγο όλο προς την μύτη. Είναι πιο κιτς και απ’την έννοια του κιτς. Εμένα δεν μου αρέσουν, δεν μου θυμίζουν το συναίσθημα της αγάπης, μου προκαλούν ρυτίδες και δεν περνάω καλά.

Ωστόσο κάθε φορά που κάποιος με εκπλήσσει και μου προσφέρει από αγάπη κάτι εκείνη την μέρα (σήμερα είχα γλυκάκι-τί γλυκό-τι καλά-τί ωραία που με αγαπά) παθαίνω κάτι λιωσίματα ευτυχίας εντός και σκέφτομαι “Τί γλυκό μωρέ, που αν και αγόρι (ε, δεν το’χουν με τον Βαλεντίνο και λογικό) σκέφτηκε και έκανε αυτό!”.

Καταλήγω λοιπόν, πως αν δεν υπήρχε αυτή η μέρα δεν θα με πείραζε. Αν υπήρχε χωρίς όλο αυτό το εμπορικό μπλιαχοστολισμένο (μπορντοροδοκόκκινο προφανώς) πανηγύρι δεν θα με πείραζε. Αν δεν μου κάνει κάποιος κάποια εκπληξούλα εκείνη την μέρα δεν με πειράζει. Αν μου κάνει κάτι χαριτωμένο, ήσυχο και διακριτικό δεν με πειράζει. Αν όμως δεν με αγαπάει κάθε μέρα, κάθε στιγμή και αν δεν μου το δείχνει με κάθε πράξη του…Ε ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ και δεν περνάω καλά.

Αν είσαι κι εσύ ένας/μία από αυτούς που περιμένουν τον Βαλεντίνο να δείξουν την αγάπη τους…Δεν σου μιλάω!